On Metal As It Is In Hell
Εδώ και καμία εβδομάδα ο νέος δίσκος των Hell παίζει συνεχώς σε βαθμό να τον έχουμε μάθει απ' έξω ό,τι και αν συνεπάγεται αυτό!Καθώς όμως τον λιώναμε αρχίσαμε να συλλογιζόμαστε ότι φέτος πολλά συγκροτήματα (χωρίς να παίζουν ακραίο μέταλ) έβγαλαν πολύ αξιόλογες κυκλοφορίες οι οποίες αισθητικά και κυρίως στιχουργικά βασίζονταν στον Εωσφόρο. Ίσως είναι η νέα μόδα ή συνήθεια που πουλάει πλέον και δημιουργεί ένα κλίμα obscure-ίλας και κάνει το όλο εγχείρημα πιο θεατρικό(το θέμα του Διαβόλου είναι ήδη ικανό να δώσει χώρο σε θεατρικότητες).
Βασικό επιχείρημα για αυτό τον συλλογισμό είναι οι Ghost. Λίγο πολύ όλοι γνωρίζουν τι παίζει με αυτό το συγκρότημα καθώς φέτος έγιναν πολύ διάσημοι και το hype τους ανέβηκε σε πολύ υψηλά επίπεδα,με αποτέλεσμα ο Papa Emeritus II και το group of Nameless Ghouls του να είναι ένα από τα πιο mainstream metal(?) ονόματα.Ο δεύτερος δίσκος τους Infestissumam είναι σίγουρα μια κυκλοφορία που σήκωσε πολλές συζητήσεις,διαφωνίες,αντιδράσεις αλλά ακούστηκε από σχεδόν όλους μεταλλάδες και μη.Και ενώ το συγκρότημα βασίζεται ΠΟΛΥ στο όλο concept του ανώνυμου νεκρού Πάπα και των φαντασμάτων του και στους ακραίους προβοκατόρικους και χιουμοριστικούς στίχους του, δεν έμεινε στο πρώτο doom/1st wave of black metal- τραγουδάω σαν τον Βασιλιά Διαμαντή στυλ του ώστε να μείνει ένα cult underground heavy metal group.Ήδη ο πρώτος τους δίσκος Opus Eponymous θεωρείται ένα από τα πιο cult ντεμπούτα στο υπόγειο μέταλ. Από το myspace του θεού Fenriz μέχρι τις κολακείες του Anselmo και του Hetfield το συγκρότημα απόκτησε διάσημους οπαδούς που συντέλεσαν στην άνοδο του.Ο Lee Dorian (Rise Above Records- Cathedral) τους έδωσε συμβόλαιο και το συγκρότημα άρχισε τις περιοδείες. Και όλοι μεταλλάδες και μη περιμέναμε το 2013 τον δεύτερο δίσκο καθώς θα ήταν ίσως ένας από τους πιο πολυαναμενόμενους του 2013.Τα τεχνάσματα με αλλαγές του Πάπα στην σκηνή και άλλα τέτοια χαριτωμένα δημιούργησαν τεράστιες προσδοκίες.Και όταν φτάσαμε στον 2ο δίσκο και τον ακούσαμε(αρκετές φορές μέχρι να το πιστέψουμε) μείναμε.Που είναι τα ριφφς που είναι η μέταλ παραγωγή?Οι Ghost ρισκάρανε να ανοίξουν τον ήχο τους και να τον εμπορικοποιήσουν(το θέλανε,μέρος του διαδίδω τον Σατανα concept) και αποφάσισαν να χάσουν μερικούς από τους μέταλ οπαδούς τους για να προσηλυτίσουν άλλους με τελείως διαφορετικά ακούσματα. Η ποπ αισθητική και παραγωγή κυριαρχεί, οι στίχοι έγιναν πιο σοφιστικέ το όργανο(το εκκλησιαστικό ντε) πήρε την θέση του ηγέτη από τις κιθάρες και βγήκε ένας δίσκος τόσο ευκολοάκουστος τόσο διαφορετικός από τον πρώτο(που αν τον αντέγραφαν 2-3 φορές είχαν λήξει το θέμα επιβίωσης) που συνδύασε επιρροές απο Pink Floyd και Army of lovers(ακουστε την διασκευή στο Crucified) μέχρι την μαύρη ατμόσφαιρα των πρώιμων Mercyful Fate.Τα λατινικά ρεφραίν δίνουν ηγετικό ρόλο στον Πάπα(frontman με τα ολα του) και οι συνθέσεις χρωματίζονται από μερικά διάσπαρτα growls, που σε τρομάζουν.Η θεατρικότητα και οι στίχοι θα ενώσουν hipster,traditional,gothic,black,death, art rock fans.Είναι το συγκρότημα που θα μπάσει κόσμο στο μέταλ(καλύτερα από εδώ παρά απο Α7Χ) και θα το κάνει επικίνδυνο ξανά και ιντρικαδόρικο..Απλά θυμηθείτε πόσοι φορούσαν μάσκες ,από τον Αrthur Brown το '68 μέχρι τους Slipknot και φυσικά το corpsepaint και την θεατρικότητα,από Kiss,King Diamond μέχρι τους Νορβηγούς το 89 και ύστερα. Welcome Year Zero,οι Ghost έδωσαν λόγο στους διαφορετικούς μέταλχεντς να ενωθούν και να χτυπήσουν το γελοίο mainstream θυμίζοντας πως το χιουμορ ήταν πάντα συνδεδεμένο με την μουσική μας.
Αφού λοιπόν οι Ghost ξέφυγαν από το οccult traditional retro wtf κίνημα, το οποίο συντέλεσε τα μέγιστα στην διάδοση του Σατανικού πρώτο μεταλ, κάποιος έπρεπε να αναλάβει τα ηνία(οι Witchcraft ξεκόψανε,οι Devil's Blood το διαλύσανε).Ε λοιπόν σας είπαμε ότι ο αυλός μετράει?Ο αυλός του Πάνα?Του Κατσικοπόδαρου?Με τα Κέρατα?Μιας άλλης μορφής του τραγόμορφου επίτημου της σημερινής ανάρτησης.Οι Blood Ceremony κυκλοφόρησαν το φετινό The Eldritch Dark και μας έκαναν να ξαναδιβάσουμε βίβλους όπως το The Golden Bough και να ξαναδούμε ταινίες όπως το The Wickerman.Αλλά φέτος ήταν η χρονιά του 13 και οι Δημιουργοί όλων των μπάσταρδων doom τέκνων και γενικά όσων έπαιξαν ποτέ ΜΕΤΑΛ είναι εδώ .Η επιστροφή και το γεγονός της χρονιάς είναι φυσικά το 13 των Black Sabbath.God Is Dead?Όχι βέβαια,έβγαλε δίσκο φέτος(χε χε).Αν δεν εκμεταλλευόντουσαν οι δημιουργοί του χώνω λίγο Οξαποδώ στο μέταλ, την όλη φάση ποιός θα το έκανε?Θυμηθείτε απλά πώς οι Scyclad διαλύονταν όταν το folk metal μεγάλωνε.
Οι επιστροφές δεν τελείωσαν εδώ όμως.Οι Satan βγάλανε νέο δίσκο μετά από την επανένωση τους και σοκάρανε με το ριφφάτο, hook-άτο μέταλ τους,που έκανε όλους τους trve fans να μείνουν με ανοιχτό το στόμα.Συγκρότημα όνομα και πράγμα, κυριολεκτικά!Καλύτερο από το Court In The Act του 83?Ο χρόνος θα δείξει(για μένα ναι.)
Για να ολοκληρωθεί η Ανίερη τριάδα obscure επιστροφών από το 80,ας θυμηθούμε την περσινή επιστροφή των Angel Witch -As Above So Below που θύμησε πως παίζεις occult παραδοσιακό μέταλλο και ας ξεκινήσουμε μια ιστορία που μας πάει πίσω στο 81.Οι Hell ήταν ένα συγκρότημα που είχε για frontman τον Dave Halliday και προκαλούσαν με τα περίεργα απαγγελτά φωνητικά και τα διάφορα κουλά που έκανε στην σκηνη. Μέχρι που αυτοκτόνησε αυτός,ενώ δεν έιχαν κυκλοφορήσει καν full length.Αλλά ο Halliday είχε ένα πολύ σπουδαίο φαν.Τον Andy Sneap(Sabbat-παραγωγός-υπεύθυνος για τον σύγχρονο φουλ μεταλ ήχο-ευχαριστούμε).Πριν μερικά χρόνια ο Andy μάζεψε τα εναπομείναντα μέλη των Hell και αποφάσισε να κάνει το όραμα του ήρωα του αληθινό,να κυκλοφορήσει τα τραγούδια τους.Έγινε δεύτερος κιθαρίστας,ολοκληρώσανε τα κομμάτια και ψάχνανε μια φωνή.Ο μεγάλος Martin Walkyier(Sabbat-Scyclad) ανέλαβε τα φωνητικά και τότε όμως όλοι κατάλαβαν ότι κάτι δεν πάει καλά.Έμοιαζαν τα κομμάτια ως ακυκλοφόρητα Sabbat(ελέω Sneap-Walkyier).Tότε ο Kev Bower πρότεινε τον αδερφό του David να αναλάβει τα φωνητικά.Ο David ήταν γνωστός ώς ηθοποιός με το όνομα David Beckford.Αλλά αυτό συντέλεσε τα μέγιστα σε μερικές από τις πιο θεατρικές ερμηνείες που ακούσαμε ποτέ.Μιλάμε για ένα χαρισματικό άνθρωπο (με vibratto KD) που χρωμάτισε τις συνθεσάρες και βγάλανε το Human Remains.Φέτος συνεχίσανε με το Curse and Chapter που αποτελείται από τις τελευταίες συνθέσεις των παλιών Hell καθώς και μερικές νέες δίνοντας νόημα και ουσία σε μια επανένωση που δεν έγινε για τα φράγκα(στεγνά).Απολαύστε:
Οι τρελοί Σουηδοί δεν θα μένανε εκτός του αγώνα για τον αγαπημένο του Διαβόλου.Οι Ghost είναι το τρανό παράδειγμα που όμως δεν πρέπει να επισκιάσει τον φετινό δίσκαρο των In Solitude που ακούει στο όνομα Sister (Πλάκα κάνουμε-εδώ) .Από το King Diamond worship πήγανε σε ένα εντελώς δικό τους ήχο ενώνοντας τα gothic στοιχεια των 80ς (Barhaus-The Cure) με το κλασσικο σκοτεινό 80ς μέταλλο.Μιλάμε για μια κιθαριστική γέφυρα που βασίζεται στην φωνάρα του Pelle Ahman,η οποία δίνει ένα σκοτεινό ηχόχρωμα και συνδύασε 2 διαφορετικούς κόσμους.Guests η τύπισσα από τους Swans(credit όχι μαλακίες) και ο κιθαρίστας των Watain(μπάντες με αδερφικές σχέσεις).Ακούστε το,μιλάμε για απίστευτο δίσκο. Μπράβο.Φάγανε τους Enforcer στην στροφή.Το Πρώτο κύμα του Μαύρου Μέταλλου συνδέει προφανώς τον Οξαποδώ με τον παραδοσιακό ήχο.Γιαυτό και φέτος οι Witchgrave και οι δικοί μας οι Satan's Wrath βγάλανε αξιόλογους και πορωτικούς δίσκους που τιμάνε τον Έκπτωτο(μα καλά πόσα ονόματα του έχουνε βγάλει?)
Και για τέλος για να κλείσουμε και 7 μίνι παραγράφους(7 tongues of God και ετσι η φάση) να αναφερθούμε σε 3 bonus για το εοσφορικό μας άρθρο!Οι περσινοί δίσκοι των Venomous Maximus και Attic(King Diamond Worship όχι μαλακίες) είναι τα 2 πρώτα καθώς και η συνεργασία του Βασιλιά με τους Volbeat.Room 24 και η αγωνία μας για τον νέο δίσκο φτάνει στο κόκκινο.Αν τέλος απαξιούμε μερικοί τους Volbeat για όσα προσφέρουν ή αντιπροσωπεύουν μουσικά να σκεφτόμαστε ότι ο Βασιλιάς συνεργάστηκε μαζί τους. Mainstream Metal (με rockabilly επιρροές) με τα όλα του. 'Nuff Said.
Tέλος, τα 3 κύρια ακούσματά μας για την εβδομάδα που πέρασε.Αργήσαμε αυτή την φορά, και για να κλείσουμε το εκτεταμένο μας άρθρο θα πετάξουμε την ψαγμένη φράση της ημέρας: όπως λένε και οι Hell :Fear your God, 'cause God is your Fear.
1. Ηell- Curse And Chapter-Human Remains (ακούγονται μαζί)
2. Nocturnal Vomit - Cursed Relics (22 Δεκέμβρη -θα τα ξαναπούμε)
3. Kult Of Taurus - Divination Labyrinths (Πολύ τίμια πρώτη προσπάθεια,να συνεχίσουν έτσι και σε ανώτερα)
Βασικό επιχείρημα για αυτό τον συλλογισμό είναι οι Ghost. Λίγο πολύ όλοι γνωρίζουν τι παίζει με αυτό το συγκρότημα καθώς φέτος έγιναν πολύ διάσημοι και το hype τους ανέβηκε σε πολύ υψηλά επίπεδα,με αποτέλεσμα ο Papa Emeritus II και το group of Nameless Ghouls του να είναι ένα από τα πιο mainstream metal(?) ονόματα.Ο δεύτερος δίσκος τους Infestissumam είναι σίγουρα μια κυκλοφορία που σήκωσε πολλές συζητήσεις,διαφωνίες,αντιδράσεις αλλά ακούστηκε από σχεδόν όλους μεταλλάδες και μη.Και ενώ το συγκρότημα βασίζεται ΠΟΛΥ στο όλο concept του ανώνυμου νεκρού Πάπα και των φαντασμάτων του και στους ακραίους προβοκατόρικους και χιουμοριστικούς στίχους του, δεν έμεινε στο πρώτο doom/1st wave of black metal- τραγουδάω σαν τον Βασιλιά Διαμαντή στυλ του ώστε να μείνει ένα cult underground heavy metal group.Ήδη ο πρώτος τους δίσκος Opus Eponymous θεωρείται ένα από τα πιο cult ντεμπούτα στο υπόγειο μέταλ. Από το myspace του θεού Fenriz μέχρι τις κολακείες του Anselmo και του Hetfield το συγκρότημα απόκτησε διάσημους οπαδούς που συντέλεσαν στην άνοδο του.Ο Lee Dorian (Rise Above Records- Cathedral) τους έδωσε συμβόλαιο και το συγκρότημα άρχισε τις περιοδείες. Και όλοι μεταλλάδες και μη περιμέναμε το 2013 τον δεύτερο δίσκο καθώς θα ήταν ίσως ένας από τους πιο πολυαναμενόμενους του 2013.Τα τεχνάσματα με αλλαγές του Πάπα στην σκηνή και άλλα τέτοια χαριτωμένα δημιούργησαν τεράστιες προσδοκίες.Και όταν φτάσαμε στον 2ο δίσκο και τον ακούσαμε(αρκετές φορές μέχρι να το πιστέψουμε) μείναμε.Που είναι τα ριφφς που είναι η μέταλ παραγωγή?Οι Ghost ρισκάρανε να ανοίξουν τον ήχο τους και να τον εμπορικοποιήσουν(το θέλανε,μέρος του διαδίδω τον Σατανα concept) και αποφάσισαν να χάσουν μερικούς από τους μέταλ οπαδούς τους για να προσηλυτίσουν άλλους με τελείως διαφορετικά ακούσματα. Η ποπ αισθητική και παραγωγή κυριαρχεί, οι στίχοι έγιναν πιο σοφιστικέ το όργανο(το εκκλησιαστικό ντε) πήρε την θέση του ηγέτη από τις κιθάρες και βγήκε ένας δίσκος τόσο ευκολοάκουστος τόσο διαφορετικός από τον πρώτο(που αν τον αντέγραφαν 2-3 φορές είχαν λήξει το θέμα επιβίωσης) που συνδύασε επιρροές απο Pink Floyd και Army of lovers(ακουστε την διασκευή στο Crucified) μέχρι την μαύρη ατμόσφαιρα των πρώιμων Mercyful Fate.Τα λατινικά ρεφραίν δίνουν ηγετικό ρόλο στον Πάπα(frontman με τα ολα του) και οι συνθέσεις χρωματίζονται από μερικά διάσπαρτα growls, που σε τρομάζουν.Η θεατρικότητα και οι στίχοι θα ενώσουν hipster,traditional,gothic,black,death, art rock fans.Είναι το συγκρότημα που θα μπάσει κόσμο στο μέταλ(καλύτερα από εδώ παρά απο Α7Χ) και θα το κάνει επικίνδυνο ξανά και ιντρικαδόρικο..Απλά θυμηθείτε πόσοι φορούσαν μάσκες ,από τον Αrthur Brown το '68 μέχρι τους Slipknot και φυσικά το corpsepaint και την θεατρικότητα,από Kiss,King Diamond μέχρι τους Νορβηγούς το 89 και ύστερα. Welcome Year Zero,οι Ghost έδωσαν λόγο στους διαφορετικούς μέταλχεντς να ενωθούν και να χτυπήσουν το γελοίο mainstream θυμίζοντας πως το χιουμορ ήταν πάντα συνδεδεμένο με την μουσική μας.
Αφού λοιπόν οι Ghost ξέφυγαν από το οccult traditional retro wtf κίνημα, το οποίο συντέλεσε τα μέγιστα στην διάδοση του Σατανικού πρώτο μεταλ, κάποιος έπρεπε να αναλάβει τα ηνία(οι Witchcraft ξεκόψανε,οι Devil's Blood το διαλύσανε).Ε λοιπόν σας είπαμε ότι ο αυλός μετράει?Ο αυλός του Πάνα?Του Κατσικοπόδαρου?Με τα Κέρατα?Μιας άλλης μορφής του τραγόμορφου επίτημου της σημερινής ανάρτησης.Οι Blood Ceremony κυκλοφόρησαν το φετινό The Eldritch Dark και μας έκαναν να ξαναδιβάσουμε βίβλους όπως το The Golden Bough και να ξαναδούμε ταινίες όπως το The Wickerman.Αλλά φέτος ήταν η χρονιά του 13 και οι Δημιουργοί όλων των μπάσταρδων doom τέκνων και γενικά όσων έπαιξαν ποτέ ΜΕΤΑΛ είναι εδώ .Η επιστροφή και το γεγονός της χρονιάς είναι φυσικά το 13 των Black Sabbath.God Is Dead?Όχι βέβαια,έβγαλε δίσκο φέτος(χε χε).Αν δεν εκμεταλλευόντουσαν οι δημιουργοί του χώνω λίγο Οξαποδώ στο μέταλ, την όλη φάση ποιός θα το έκανε?Θυμηθείτε απλά πώς οι Scyclad διαλύονταν όταν το folk metal μεγάλωνε.
Οι επιστροφές δεν τελείωσαν εδώ όμως.Οι Satan βγάλανε νέο δίσκο μετά από την επανένωση τους και σοκάρανε με το ριφφάτο, hook-άτο μέταλ τους,που έκανε όλους τους trve fans να μείνουν με ανοιχτό το στόμα.Συγκρότημα όνομα και πράγμα, κυριολεκτικά!Καλύτερο από το Court In The Act του 83?Ο χρόνος θα δείξει(για μένα ναι.)
Για να ολοκληρωθεί η Ανίερη τριάδα obscure επιστροφών από το 80,ας θυμηθούμε την περσινή επιστροφή των Angel Witch -As Above So Below που θύμησε πως παίζεις occult παραδοσιακό μέταλλο και ας ξεκινήσουμε μια ιστορία που μας πάει πίσω στο 81.Οι Hell ήταν ένα συγκρότημα που είχε για frontman τον Dave Halliday και προκαλούσαν με τα περίεργα απαγγελτά φωνητικά και τα διάφορα κουλά που έκανε στην σκηνη. Μέχρι που αυτοκτόνησε αυτός,ενώ δεν έιχαν κυκλοφορήσει καν full length.Αλλά ο Halliday είχε ένα πολύ σπουδαίο φαν.Τον Andy Sneap(Sabbat-παραγωγός-υπεύθυνος για τον σύγχρονο φουλ μεταλ ήχο-ευχαριστούμε).Πριν μερικά χρόνια ο Andy μάζεψε τα εναπομείναντα μέλη των Hell και αποφάσισε να κάνει το όραμα του ήρωα του αληθινό,να κυκλοφορήσει τα τραγούδια τους.Έγινε δεύτερος κιθαρίστας,ολοκληρώσανε τα κομμάτια και ψάχνανε μια φωνή.Ο μεγάλος Martin Walkyier(Sabbat-Scyclad) ανέλαβε τα φωνητικά και τότε όμως όλοι κατάλαβαν ότι κάτι δεν πάει καλά.Έμοιαζαν τα κομμάτια ως ακυκλοφόρητα Sabbat(ελέω Sneap-Walkyier).Tότε ο Kev Bower πρότεινε τον αδερφό του David να αναλάβει τα φωνητικά.Ο David ήταν γνωστός ώς ηθοποιός με το όνομα David Beckford.Αλλά αυτό συντέλεσε τα μέγιστα σε μερικές από τις πιο θεατρικές ερμηνείες που ακούσαμε ποτέ.Μιλάμε για ένα χαρισματικό άνθρωπο (με vibratto KD) που χρωμάτισε τις συνθεσάρες και βγάλανε το Human Remains.Φέτος συνεχίσανε με το Curse and Chapter που αποτελείται από τις τελευταίες συνθέσεις των παλιών Hell καθώς και μερικές νέες δίνοντας νόημα και ουσία σε μια επανένωση που δεν έγινε για τα φράγκα(στεγνά).Απολαύστε:
Οι τρελοί Σουηδοί δεν θα μένανε εκτός του αγώνα για τον αγαπημένο του Διαβόλου.Οι Ghost είναι το τρανό παράδειγμα που όμως δεν πρέπει να επισκιάσει τον φετινό δίσκαρο των In Solitude που ακούει στο όνομα Sister (Πλάκα κάνουμε-εδώ) .Από το King Diamond worship πήγανε σε ένα εντελώς δικό τους ήχο ενώνοντας τα gothic στοιχεια των 80ς (Barhaus-The Cure) με το κλασσικο σκοτεινό 80ς μέταλλο.Μιλάμε για μια κιθαριστική γέφυρα που βασίζεται στην φωνάρα του Pelle Ahman,η οποία δίνει ένα σκοτεινό ηχόχρωμα και συνδύασε 2 διαφορετικούς κόσμους.Guests η τύπισσα από τους Swans(credit όχι μαλακίες) και ο κιθαρίστας των Watain(μπάντες με αδερφικές σχέσεις).Ακούστε το,μιλάμε για απίστευτο δίσκο. Μπράβο.Φάγανε τους Enforcer στην στροφή.Το Πρώτο κύμα του Μαύρου Μέταλλου συνδέει προφανώς τον Οξαποδώ με τον παραδοσιακό ήχο.Γιαυτό και φέτος οι Witchgrave και οι δικοί μας οι Satan's Wrath βγάλανε αξιόλογους και πορωτικούς δίσκους που τιμάνε τον Έκπτωτο(μα καλά πόσα ονόματα του έχουνε βγάλει?)
Και για τέλος για να κλείσουμε και 7 μίνι παραγράφους(7 tongues of God και ετσι η φάση) να αναφερθούμε σε 3 bonus για το εοσφορικό μας άρθρο!Οι περσινοί δίσκοι των Venomous Maximus και Attic(King Diamond Worship όχι μαλακίες) είναι τα 2 πρώτα καθώς και η συνεργασία του Βασιλιά με τους Volbeat.Room 24 και η αγωνία μας για τον νέο δίσκο φτάνει στο κόκκινο.Αν τέλος απαξιούμε μερικοί τους Volbeat για όσα προσφέρουν ή αντιπροσωπεύουν μουσικά να σκεφτόμαστε ότι ο Βασιλιάς συνεργάστηκε μαζί τους. Mainstream Metal (με rockabilly επιρροές) με τα όλα του. 'Nuff Said.
Tέλος, τα 3 κύρια ακούσματά μας για την εβδομάδα που πέρασε.Αργήσαμε αυτή την φορά, και για να κλείσουμε το εκτεταμένο μας άρθρο θα πετάξουμε την ψαγμένη φράση της ημέρας: όπως λένε και οι Hell :Fear your God, 'cause God is your Fear.
1. Ηell- Curse And Chapter-Human Remains (ακούγονται μαζί)
2. Nocturnal Vomit - Cursed Relics (22 Δεκέμβρη -θα τα ξαναπούμε)
3. Kult Of Taurus - Divination Labyrinths (Πολύ τίμια πρώτη προσπάθεια,να συνεχίσουν έτσι και σε ανώτερα)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου