Words as Weapons...Eyes as Judges

     ...Smell the victory and sence the defeat...

Το διαδίκτυο θεωρείται πλέον ένα κοινωνικό αγαθό.Μια ανεξάντλητη πηγή πρόσβασης, κυριολεκτικά στα πάντα.Η κινητήριος δύναμη ώστε κάθε ψώνιο όπως εγώ, να αποκτήσει βήμα και μέσο για να εκφράζει τις απόψεις του.Ο τυφλοσούρτης που προωθεί την πληροφόρηση που σταδιακά μετατρέπεται σε επιφανειακή μόρφωση.Ο χώρος που επιτρέπει σε εμένα, από το σπίτι μου, με 4 click, να μάθω και να ακούσω ένα obscure συγκρότημα από την μακρινή(γεωγραφικά) Στοκχόλμη.Πόσο εύκολο ε;

 Μερικές φορές το εύκολο και το προφανές κρύβουν τα πιο δύσκολα νοήματα όμως. Για να χαρακτηρίζεται κάτι προφανές, πρέπει να γίνεται αυτόματα αποδεκτό και κατανοητό από το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού στο οποίο απευθύνεται.'Ελα μου ντε που αυτό δεν έγινε από την μια μέρα στην άλλη, αλλά σπουδαία μυαλά σε όλους τους τομείς προσπάθησαν να αποδείξουν και να διατυπώσουν κάθε άποψη που σήμερα η κούτρα μας τις ονομάζει προφανείς.Αυτή την μικρή λεπτομέρεια προφανώς μερικοί σήμερα την παρακάμπτουν στην συλλογιστική τους πορεία.Το διαδίκτυο π.χ., ναι μεν παρέχεται σχετικά άκοστα και ελεύθερα σε κάθε (ας την πώ με βαριά καρδιά) πολιτισμένη ή ελεύθερη ή δημοκρατική χώρα, και το έχουμε εισάγει όλοι στην καθημερινότητα μας.Ξεχνώντας όμως κάτι απλό.

Η εύκολη και άμεση πρόσβαση στο οτιδήποτε προϋποθέτει αλλά και απαιτεί κάτι. Προϋποθέτει την ελευθερία της έκφρασης, η οποία θα διασφαλίσει την πληθώρα απόψεων επί παντός, την οποία ο κάθε άνθρωπος θα έχει στην διάθεση του για να ενημερωθεί, να σκεφτεί να επεξεργαστεί.Κάθε μέσο μαζικής ενημέρωσης είναι χτισμένο πάνω στις βάσεις της ελεύθερης έκφρασης.Ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι.Αν δεν υπάρχει αυτή η προϋπόθεση, δεν υπάρχει πληθώρα, δεν υπάρχουν διαφωνίες, δεν υπάρχει το περίφημο οτιδήποτε.Αν δεν υπάρχει, τότε θα είχαμε όλοι το ίδιο πολίτευμα, την ίδια πίστη, θα ακούγαμε την ίδια μουσική, θα είχαμε την ίδια τεχνολογία.Μην ξεγελιέστε όμως, γιατί έτσι θα ακολουθούσαμε την άποψη που θα μας προωθούσε η εκάστοτε ανώτερη αυθεντία που θα φρόντιζε για την ''κοινωνική μας καλλιέργεια''.Τρομακτική ιδέα να την σκεφτείς να εφαρμόζεται.Εκτός αν είσαι εσύ αυτός που θα ελέγχει την μάζα με την άποψη σου, κάτι απίθανο, καθώς οι άνθρωποι είναι δισεκατομμύρια ενώ οι ηγέτες μερικές εκατοντάδες.

Η απαίτηση που δημιουργείται, είναι να είσαι σε θέση τον χείμαρρο πληροφοριών που σε χτυπάει καθημερινά από τα μέσα να μπορείς να τον φιλτράρεις.Γιατί η ελευθερία έκφρασης δεν συνάδει με την ορθότητα της άποψης.Αν η κριτική σου ικανότητα δεν έχει αναπτυχθεί  σε ένα βαθμό ώστε να μπορείς να αμφισβητείς κάτι, για το οποίο δεν υπάρχουν αρκετές αποδείξεις, ή κάτι το οποίο λογικά είναι αβάσιμο, τότε γίνεσαι έρμαιο στον κάθε  επιτήδειο, που με την κουκούλα της ελευθερίας, θα επιχειρήσει να σε χειραγωγήσει.Η κριτική σκέψη όμως για να αναπτυχθεί, απαιτεί πέρα από οξυδέρκεια, μια σωστή κατεύθυνση.Πως αποκτάται αυτή η κατεύθυνση?θα μπορούσε να πεί κάποιος από τις αυθεντίες που αναλαμβάνουν την μόρφωση σου.Καθηγητές γονείς θρησκευτικούς ηγέτες, οποιονδήποτε του οποίου τα λόγια εκτιμάς και θα σου δημιουργήσουν κοινωνικές  και σκεπτικιστικές βάσεις.

 Για μένα όμως η κατεύθυνση δίνεται από την μόρφωση καθεαυτή, όχι από το ποιον την παρέχει.Εκεί θεωρώ ότι είναι και η ειδοποιός διαφορά μεταξύ του σκεπτόμενου, του μορφωμένου με τον ημιμαθή και προκατειλημμένο.Διότι πουθενά εξ ορισμού, η αυθεντία δεν θα σε κάνει να σκεφτείς αν αυτά που σου μαθαίνει, είναι όντως σωστά και αληθή.Και τι είναι αλήθεια θα πεί κάποιος.Αλήθεια είναι τα αποτελέσματα των γεγονότων, για μένα.Ένα γεγονός που αποδεδειγμένα έγινε, επέφερε κάποιες αλλαγές ως άμεση συνέπεια.Ε αυτές είναι η μόνη αλήθεια που πηγάζει από αυτό το γεγονός, και όχι κάθε απόπειρα ερμηνείας του προς όφελος μας, ή της κοινωνίας.Εκεί είναι η δική μου κατευθυντήριος γραμμή.Εκεί είναι και το ζουμί με όσα συμβαίνουν στον κόσμο αυτές τις μέρες.


Όπου κόσμος εννοώ Γαλλία.Γιατί εκεί το μοναδικό γεγονός που πρέπει να σκεφτούμε, πρώτα απ' όλα, είναι ότι έγινε μια τρομοκρατική επίθεση στα γραφεία ενός εντύπου.Κίνητρα μπορεί να βρεί ο καθένας και λίγο πολύ είναι προφανή και κατακριτέα, αλλά εμένα προσωπικά με ενόχλησε το θύμα.Οι άνθρωποι σε πρώτο βαθμό, αλλά επειδή πάντα τα θύματα είναι άνθρωποι, ας προσέξουμε τον δεύτερο βαθμό.Συντάκτες μιας σατυρικής εφημερίδας. Δηλαδή προσπάθεια να κρατήσουν μια άποψη διαφορετική προς τα πιστεύω τους φιμωμένη.Να επιλέξουν, όπως ένας θεός επιλέγει τον λαό του, ποιές απόψεις θα ακούγονται.Νομίζω ο καθένας καταλαβαίνει που το πάω.Επέλεξα με αυτό το κείμενο μέσα από το Blogger( ένα ελεύθερο μέσο διακίνησης ιδεών) να εκφράσω τον σκεπτικισμό μου για κάτι που ίσως μας πάει τόσα χρόνια πίσω, εκεί που και άλλες θρησκείες πέραν αυτής των τρομοκρατών, επιχειρούσαν να μας κρατήσουν.Τον μεσαίωνα.

Την εποχή της ξεδιάντροπης θεοκρατίας, την εποχή που κανένας δεν θέλει, αλλά είμαι σίγουρος οι θρησκευτικοί ηγέτες την κοιτούν σαν την μεγάλη ιδέα τους.Βασικά δεν είμαι σίγουρος, καθώς εδώ γενικεύω, ίσως θυμωμένος.Ο κόσμος έχει αλλάξει.Τελεία.Ούτε προς το χειρότερο ούτε προς το καλύτερο.Κάθε αλλαγή κρίνεται ξεχωριστά.Πρέπει να αλλάξουμε και εμείς για να μείνουμε ακόμα ζωντανοί.Να μην μας τραβάει άλλο το παρελθόν που έχουμε απαγκιστρωθεί σε αυτό και εθελοτυφλούμε σχετικά με τις εξελίξεις που συμβαίνουν γύρω μας.Από την επιστήμη έως την πολιτική.Κάθε φιλοσοφική άποψη, κάθε ιδέα, κάθε γεγονός του παρελθόντος πρέπει να κρίνεται και να φιλτράρεται για να δούμε αν είναι σε θέση να μας βοηθήσει να προχωρήσουμε.Ακόμα και η μουσική που αγαπάμε.Σκέψου όλοι να παίζουν σαν τους Maiden ή τους Darkthrone για τα επόμενα 20-30 χρόνια.Γαμάτο για την αρχή, για την πόρωση, ανούσιο όμως και στερεί από τον μουσικό τον χαρακτηρισμό του καλλιτέχνη.Γιατί οι τέχνες και οι επιστήμες εξελίσσονται για αυτό τον λόγο.Γιατί δεν έχουν αυθεντίες.Διαχωρίζουν το ποιοτικό, το διαφορετικό, το ριψοκίνδυνο, από το safe και την παρελθοντολαγνεία.

 Για αυτό τα μάτια και τα αυτιά ανοιχτά.Για αυτό να κοιτάς τι γίνεται γύρω σου και να φροντίζει αυτό με το οποίο ασχολείσαι, πέρα απ' 'οσα σου προσφέρει, να του προσφέρεις και εσύ πίσω.Είναι ένα είδος συμβολαίου, ηθικού και πολιτιστικού.Από το να αγοράζεις ένα δίσκο που αξίζει για σένα και να ενισχύσεις  ένα συγκρότημα που σου προσφέρει, μέχρι να κάνεις σωστά την δουλειά σου και να την εξελίξεις.Πρώτα για το καλό σου.Και μετά για το καλό που θα κάνεις στους γύρω σου.Αλλιώς κοροϊδεύεις τους πάντες και είσαι ένας υποκριτής που δεν εκτιμάς το ότι ζεις.Σε ένα μικρό πλανήτη ενός ασήμαντου ηλιακού συστήματος, ενός από τους εκατομμύρια γαλαξίες.Όταν το καταλάβεις αυτό, θα καταλάβεις πώς τα γεγονότα μετράνε για αυτό που είμαστε και όσα έχουν γίνει.Τα όνειρα δίνουν στόχους, αλλά δημιουργούν και αυταπάτες.



Υ.Γ. Δεν θα επιχειρήσω να χρησιμοποιήσω λόγια άλλων σπουδαίων (ίσως αυθεντιών), η να παραθέσω κάποιο απόσπασμα κειμένου ή ομιλίας.Υποσυνείδητα μπορεί να το έκανα στα όσα είπα.Ίσως ήμουν φλύαρος.Τουλάχιστον θεωρώ ότι έκανα το χρέος μου προς τους νεκρούς.Γιατί ξανά μας διδάξανε ζωή.Κρίμα που δεν εκτιμάμε σχεδόν τίποτα μέχρι να το χάσουμε.

Υ.Γ.2. 1. Astrophobos - Remnants of Forgotten Horrors. To obscure group της εισαγωγής.
            2. Solstafir - Otta. ΔΙΣΚΑΡΑ.Για κάθε οπαδό της μουσικής κατ εμέ.
            3.Νightfall - Discography.
            4.Necromantia - Discography.
            5. Ascension - The Death of the World. Tα έχω ξαναπεί.
            5. Antaeus - Blood Libels.O τίτλος.

Σχόλια